Handwerken met Vetiver

In een grote groep zitten de vrouwen op de vloer van de kerk en ieder van hen is bezig iets te maken van Vetiver gras. De één maakt een hoed, een ander een tas en een derde een mand. Als ze iets af hebben wordt het centraal verzameld zodat het verkocht kan worden in de stad. Van iedereen wordt bijgehouden welke producten ze gemaakt hebben zodat de opbrengst ook naar hun gaat. Een klein percentage gaat naar de kerk.

Ik ben op bezoek bij de Meyah kerken van de GPKAI kerk in West Papua, en dit is alweer de derde ronde workshops ‘handwerken met Vetiver’ voor de gemeentes van de Meyah taalgroep. Iedereen in de taalgroep is lid van de GPKAI, maar economisch is het best lastig voor de mensen om mee te komen in het moderne leven. Daardoor is het ook lastig om hun dominees en evangelisten te onderhouden en daarom zochten ze naar manieren om individueel en als kerk economisch vooruit te komen.

Meer dan tien jaar geleden hebben ze heel veel Vetiver gras aangeplant. In eerste instantie om erosie tegen te gaan langs de autoweg van de stad naar hun dorpen. Een jaar geleden ontdekten ze dat ze ook geld konden verdienen aan Vetiver gras en hebben ze op eigen kosten een team uit Thailand laten komen om hen te leren hoe ze handwerkproducten van Vetiver gras kunnen maken. Degenen die door de Thaise trainers zijn opgeleid geven nu weer les aan anderen via workshops ‘handwerken met Vetiver’. In de dichtstbijzijnde stad Manokwari hebben ze ook al met verschillend winkels een overeenkomst gesloten zodat hun producten daar verkocht kunnen worden.

Het is mooi om te zien hoe de GPKAI kerk met zoveel visie te werk gaat en zich ten volle inzet om hun leden en leiders vooruit te helpen, ook op economische vlak. Een mooi voorbeeld voor andere kerken.