‘Het opkomen voor de natuur zie ik als eredienst’
Tijdens zijn studie in Wageningen gooide Peter Jan de Vries het roer om. Hij wilde zendeling worden. Nu combineert hij zijn ecologische kennis en ervaring met zijn roeping in het land waar hij opgroeide: Papoea.
Ik was eens met een Papoeavriend van me, in 1993, aan het jagen toen ik een grote varaan - hagedis - zag. Die wilde ik schieten, maar hij hield me tegen. ‘‘Dat hoeft niet, want we hebben al een vogel geschoten. God geeft ons morgen wel weer wat te eten.’’ Dat was een diepe geestelijke les die me altijd is bijgebleven.
Ik groeide, als zendingskind, op in het oerwoud van Papoea, Indonesië. Daar voelde ik de mysterieuze schoonheid van het oerwoud. Met vriendjes ging ik op zoek naar dieren, vooral om ze op te eten, zoals sprinkhanen. Ik klom in palmbomen en sagobomen en ik zag vogels die ik nog nooit eerder had gezien, fascinerend...
Lees het volledige bericht in het Nederlands Dagblad. Lukt het niet om het artikel online te lezen stuur dan een mail naar peterjandv@gmail.com
