Suluh Literacy survey
Alice Eastwood staat voor de groep ouders en probeert zichzelf verstaanbaar te maken, boven het gezang van de kinderen uit. Eerst zaten de kinderen samen met de ouders in de zaal, maar ze maakten zoveel lawaai dat er niet goed vergaderd kon worden. Daarom heeft Telma Huka de kinderen mee naar buiten genomen waar ze ze verschillende liedjes aanleert. Ze zingen echter zo hard, dat het nu en dan alsnog moeilijk is om je verstaanbaar te maken.
Alice en Telma zijn onderdeel van Suluh Insan Lestari, de Indonesische partnerorganisatie van SIL International. Zij willen graag het Korowai lees- en schrijfonderwijs ondersteunen en we zijn samen in Yaniruma om te onderzoeken of de Korowai mensen hier open voor staan.
Ik ben hierbij betrokken omdat ik de Korowai taal spreek, vroeger een Korowai lees- en schrijfmethode heb ontwikkeld en de lokale situatie en geschiedenis goed ken.
Eerst vliegen Telma en Alice met een klein vliegtuigje van Sentani naar Danowage, waar ze mij oppikken. Vandaar vliegen we naar het dorp Yaniruma, waar we bij de dominee kunnen overnachten. Yaniruma is het oudste Korowai dorp en de mensen geven aan graag Korowai lees- en schrijfonderwijs te willen opnemen in het schoolcurriculum.
De volgende dag varen we van Yaniruma naar Sinimburu, waar we bij twee van mijn Korowai 'zonen' Damusi en Paulus kunnen overnachten. We worden gastvrij ontvangen met sago en met een goede slaapplek. Er is zelfs een wc en een zelfgebouwde badkamer.
De dag daarna gaan Alice en ik te voet naar Afiuumabul, een dorp 8,5km landinwaarts, terwijl Telma achterblijft in Sinimburu. Een tocht door het oerwoud zou te zwaar voor haar zijn. In Sinimburu spreekt ze met Novita en Marius, twee Korowai hulponderwijzers. Deze zijn van harte bereid om ook in Sinimburu lees en schrijfonderwijs te geven in het Korowai. Novita heeft vroeger zelf leren lezen en schrijven via deze methode.
Alice en ik worstelen ons 6 uur door bos en moeras waarbij we veel riviertjes over moeten steken. Onderweg komen we nog een slang tegen maar gelukkig is het maar een wurgslang. Als we aankomen in Afiuumabul is daar ook net het Districtshoofd. Hij is op bezoek om de plek voor een nieuw schoolgebouw te bekijken. We hebben een goede ontmoeting met hem en hij biedt Suluh zijn steun aan. Ook de mensen en de hulponderwijzers in Afiuumabul willen graag lees en schrijfonderwijs in het Korowai.
De dag daarna lopen we weer terug naar Sinimburu, waar we net voor het donker aankomen. Die avond laat ik, op verzoek, video’s zien van de opening van het dorp Sinimburu, in 2002. De mensen genieten ervan maar zien ook veel van hun familieleden die al overleden zijn en dat is best emotioneel voor ze. De volgende ochtend vroeg varen we naar Danowage en we zijn precies op tijd om met het Yajasi vliegtuigje terug te vliegen naar Sentani.
De volgende stap is nu dat Lukas Hawiih, de leraar/evangelist van Sinimburu, en ik een cursus geven aan de onderwijzers om de Korowai lesmethode aan te leren en toe te passen. Het plan is om dat in augustus te doen.
Dorpshoofd Anton promoot de Korowai lees en schrijfmethode in Afiuumabul.
